Een sterk participatiebeleid. Over de politieke betekenis van participatie

Deelnemen en deelhebben. Zo wordt het participatievraagstuk in Vlaanderen gevat. De praktijk maar evengoed het beleid leggen vooral de klemtoon op het ‘deelnemen’ van kansengroepen aan cultuur, jeugdwerk en sport. We verklaren, althans in aanzet, waarom de impact van het participatiebeleid daarom beperkt blijft. Met Dēmos bepleiten we een meer fundamentele benadering van participatie. Een sterk participatiebeleid legt de klemtoon op ‘deelhebben’. Daarmee benadrukken we de politieke betekenis van participatie.

Beeld: Northern Spark - Barbara Claussen, Modern Monoliths migrating - CC BY-NC-ND 2.0 

Een participatiebeleid moet zich duidelijker richten op de vraag wie nu juist op verandering aanstuurt en wat dan het onderwerp van verandering wordt. Participatie wordt dan om zichzelf belangrijk – als proces – en heeft zo eigenlijk geen afgelijnde finaliteit, tenzij – wat ons betreft – de emancipatie van precaire groepen in onze samenleving. Deze benadering heeft fundamentele implicaties voor de manier waarop we de participant, onze organisaties en onze sectoren benaderen. En daar is het ons om te doen. Het artikel van Bart Rogé in bijlage hieronder gaat hier dieper op in.

Dit artikel werd gepubliceerd in 2013 in Momenten 11.