Nomadisch vs buurtgericht werken in de sociaal-artistieke praktijk

Aanleiding tot dit gesprek is de workshop op de Demos-studiedag L!NT op 20 mei 2009 over de ‘nomadische’ methodiek van vzw kleinVerhaal. Die herdenkt het ‘traditioneel’ buurtgericht sociaal-artistiek werk. kleinVerhaal strijkt neer op een plek en zet daar gedurende enkele maanden een intensief sociaal-artistiek proces op. Na afloop trekt kleinVerhaal verder, en continueren lokale ‘ambassadeurs’ de projecten. 

Zowel kleinVerhaal als de Unie der Zorgelozen kregen we rond de tafel voor een discussie over
het ‘traditioneel’ buurtgericht sociaal-artistiek werk. De Unie is een sociaal-artistieke beweging in de wijken Venning en Veemarkt, met theater als voornaamste maar niet enige discipline. Naast het spanningsveld nomadisch werken versus buurtgericht werken worden in dit artikel vraagstukken aangeraakt als: ‘Hoe ga je als duurzame werking om met de voortdurende eis tot “vernieuwing?” ’ of: ‘Op welke manier verfrist het sociaal-artistiek werk de kunstenwereld?'